مادر؛ ریشه‌ی آرامش، مدرسه‌ی عشق
مادر فقط یک نقش خانوادگی نیست، بلکه یک نهاد تربیتی، روان‌درمانی، اقتصادی و فرهنگی است. او نخستین آموزگار کودکی‌ست که هنوز زبان نمی‌داند، اما معنا را از چشمان مادر می‌آموزد. از شب‌های بیداری و نگاه‌های نگرانش تا لبخندهای آرامش‌بخش در دل بحران‌ها، مادران همان فرشته‌هایی هستند که دنیای ما را زیست‌پذیر کرده‌اند.
در جامعه‌ی ایرانی، هزاران زن بوده‌اند که با کار در خانه، بیرون، تدریس، پرستاری، کشاورزی یا حتی فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی، همزمان هم زندگی را ساخته‌اند، هم انسان‌هایی بزرگ را پرورش داده‌اند.
روایت حماسه؛ مادرانی که تاریخ را ساختند
جمهوری اسلامی ایران، به‌ویژه در روزهای آتش و خون انقلاب و جنگ تحمیلی، شاهد ظهور مادرانی بود که نه‌تنها فرزندان خود را راهی جبهه‌ها کردند، بلکه خود نیز در پشت‌جبهه، در صف اول همیاری، تغذیه، پشتیبانی و امداد ایستادند. مادرانی که خانه را به کارگاه پشتیبانی بدل کردند و با تمام وجود، دفاع از میهن را زندگی کردند.
مادر شهیدان بارفروش؛ صبری از جنس ایمان
حاجیه‌خانم کبری حسین‌زاده، مادر چهار شهید انقلاب اسلامی، اسوه‌ای بی‌مانند از ایثار و استقامت است. چهار فرزندش – محسن، جواد، علی‌اصغر و محمدرضا – را یکی پس از دیگری تقدیم اسلام و میهن کرد، بی‌آن‌که شکوه‌ای کند یا دلی سست شود. او بارها گفته بود: «فرزندانم امانت خدا بودند و من امانت را به صاحبش بازگرداندم.» زنی که فقدان پی‌در‌پی فرزندانش را با شعله‌ی ایمان به روشنی بدل کرد.
مادر شهید عباس بابایی؛ مادرِ پرواز
فاطمه خوئینی، مادری بود که در اوج جنگ، فرزندی خلبان تربیت کرد که نماد رشادت و خلوص بود. شهید عباس بابایی در آسمان‌های دفاع مقدس جاودانه شد، اما مادرش با صبر و بصیرتی مثال‌زدنی، راه او را افتخارآمیز توصیف می‌کرد و همواره می‌گفت: «من عباس را برای این روزها آماده کرده بودم.»
مادر شهید محمود صارمی؛ صدای حقیقت، مادرِ آگاهی
در دنیای خبر، شهید محمود صارمی، نماد تعهد به حقیقت است. مادرش، والیه معظمی، زنی بود که نه‌تنها فرزندی متعهد تربیت کرد، بلکه پس از شهادتش، چون کوهی ایستاد و پیام آزادگی و صداقت او را در میان مردم بازتاب داد. او هیچ‌گاه مانع انتخاب فرزندش نشد و در برابر سوگ، سنگ‌وار صبور ماند.
مادران امروز؛ تداوم یک اسطوره
امروز نیز در هر گوشه‌ای از ایران، مادرانی هستند که همان راه عشق و فداکاری را ادامه می‌دهند. آنان پرچمداران صبر، امید و آینده‌سازی‌اند. در کلاس‌های درس، پشت میزهای کار، در صفوف نماز و در میدان‌های علم و عمل، هنوز این مادران‌اند که جامعه را به پیش می‌برند.
مادران، نه فقط نماد مهر، که ستون‌های پایداری اجتماعی‌اند. تاریخ انقلاب اسلامی و دفاع مقدس، سرشار از زنانی است که سکوت‌شان پرطنین‌تر از هر شعار و سخنرانی بوده است. آنان سنگرسازانی‌اند که بی‌سنگر جنگیدند؛ در خانه، در جبهه، در قلب تاریخ.
بیایید در کنار تجلیل زبانی، با ساختن جامعه‌ای امن، شایسته و قدرشناس، دین‌مان را به مادران ادا کنیم.